Της Όλγας Στέφου
Δε νομίζω, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ότι η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας καταφέρνει να κερδίζει ψηφοφόρους λόγω των προγραμματικών της θέσεων. Αντίθετα, ένα καλοστημένο "δίκτυο" σεξουαλικής χειραγώγησης σίγουρα είναι πολύ πιο αποτελεσματικό. Από τα γήπεδα ως τα φοιτητικά αμφιθέατρα ήταν μικρός ο δρόμος.
"Πάρτη με 6 ευρώ στη Νομική"
"Παρ'τη", δηλαδή, σε μια αφίσα με κυρίαρχη μία ημίγυμνη γυναικεία φιγούρα. Είναι, ίσως, από τις πιο χαρακτηριστικές αφίσες της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, ακριβώς επειδή αναδεικνύει τέλεια το πολιτισμικό της προφίλ. "Είμαστε πολλοί, έχουμε γυναίκες, οι γυναίκες μας είναι πρόθυμες". Πάρτυ, ποτά, σεξ. "Είμαστε αυτό που πρέπει να είναι η φοιτητική σου ζωή". Καμία επαφή με την κοινωνία, καμία παραπάνω σκέψη. Πάρτυ, ποτά, σεξ. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ πολιτισμικά είναι ένα με το lifestyle, εξελίσσεται ανάλογα με τη συγκυρία και χρησιμοποιεί με μαεστρία την αμηχανία του 18χρονου μπροστά στη φοιτητική ζωή από κοινού με τα απωθημένα του. Και , φαινομενικά τουλάχιστον, κερδίζει.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ακριβώς αυτής της εκμετάλλευσης είναι οι μαρτυρίες των ίδιων των φοιτητών. Από τον "ωραίο" της ΔΑΠ που φλέρταρε την πρωτοετίνα για να τη βάλει στην παράταξη, μέχρι την "ωραία", που στην καλύτερη περίπτωση έκανε το ίδιο. Στη χειρότερη, υποσχέθηκε πως "αν μπεις στη ΔΑΠ, το ποτήρι σου και το κρεβάτι σου δε θα μείνουν ποτέ άδεια" (μαρτυρία φοιτητή από τα ΤΕΙ Αθήνας, συνέβη μερικά χρόνια πριν).