Tον έλεγαν ΝΙΚΟ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ Εκτελέστηκε ξημερώματα Κυριακής (της Ιερής Ημέρας στην Ελλάδα των δήθεν Ελλήνων Χριστιανών) δίπλα στον Μπάτση, τον σημαντικό μη κομμουνιστή διαννοούμενο που έκανε την μεγάλη έρευνα για τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας...τον Καλούμενο και τον Αργυριάδη. Ο Μπελογιάννης ανάμεσα στα άλλα είχε το κυριότερο χαρακτηριστικό των αληθινών επαναστατών. Πλατειά μόρφωση (αγάπη για την λογοτεχνία και την φιλοσοφία όπου και θα χε παράξει κατά πάσα πιθανότητα σημαντικότατες μελέτες) που την χρησιμοποιούσε για να οδηγεί την πράξη.
Και πως όχι; 'Ηταν μια εποχή που τα οράματα δεν είχαν ακόμη διαψευσθεί σε Ανατολή και Δύση και το κόμμα ήταν η εκκλησία κι η κοινωνία μαζί, αλλά όλα τα καθεστώτα είχαν αναλάβει εργολαβικά, εκχυδαίζοντας την Δημοκρατία, να νικήσουν την γενιά που αντιστάθηκε νικηφόρα στον φασισμό μέσα από κινήματα μαζικής αντίστασης που γέννησαν έστω και πρόσκαιρους πολίτες... ... Όπως έγραψα κάποτε αν μιλούσες εξοριζόσουν (αν ήσουν τυχερός...) αν έγλυφες διοριζόσουν. Έτσι κατέπεσε ηθικά και παθητικοπιήθηκε ο κόσμος. Ενδεικτικό του ηθικού του εκτοπίσματος ήταν πως οι ακροδεξιοί στην Ελλάδα προσπάθησαν να του... φορτώσουν τελευταία ακόμη και με τον Μελιγαλά...
"Αντίο Νίκο, ήσουν το χαμόγελο μιας ολόκληρης γενιάς, που νίκησε την ήττα της" όπως έγραψε η συγγένισσα του Διδώ Σωτηρίου.
"Άρχισα να βλέπω πως η πατρίδα μου δεν ήταν και τόσο έντιμη και αποφάσισα να μην την εμπιστεύομαι"... Ο Μάνος Χατζιδάκις (στο Τέταρτο) στην ανασκόπηση της ήττας για την γενιά που όπως έγραψε ζήτησε τον Ουρανό (ξεχνώντας πως της αφήσανε φτερά από χώμα...)
http://tvxs.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου