Μια έλλογη κραυγή υπέρ ενός μετώπου σωτηρίας από τον ευρωβουλευτή Ιωάννη Τσουκαλά

Ένας από τους πλέον σοβαρούς Έλληνες Ευρωβουλευτές, ο Ιωάννης Τσουκαλάς (ΝΔ) παρεμβαίνει και ζητά την ίδρυση ενός νέου κοινού μετώπου σωτηρίας, με την παράλληλη απόσυρση του πολιτικού προσωπικού της Μεταπολίτευσης.

Αξίζει να διαβάσετε την ανακοίνωση του:

Οι σημερινές πολιτικές εξελίξεις με υποχρεώνουν να δημοσιοποιήσω με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την αγωνία και τις προτάσεις μου για την αποτροπή μιας μείζονος κοινωνικής και εθνικής περιπέτειας. Η θέση μου εδράζεται στις παρακάτω παρατηρήσεις:

1. Το  πολιτικό μας σύστημα αποδεικνύεται καθημερινά όλο και πιο ανίκανο να διαχειριστεί τη δημοσιονομική κρίση που το ίδιο εξέθρεψε, αφήνοντάς την να εξελιχθεί σε κρίση δανεισμού/ χρέους και σε υπαρξιακό πρόβλημα.

2.  Η εμπιστοσύνη των πολιτών προς την ηγεσία τους έχει εξανεμιστεί, με αποτέλεσμα να κυριαρχεί ο άλογος και ανεξέλεγκτος θυμός εναντίον οιουδήποτε έχει οποιαδήποτε σχέση με την πολιτική και οικονομική εξουσία.

3.  Όλες οι υπαρκτές πολιτικές δυνάμεις έχουν περιοριστεί πλέον μόνο σε αμυντικές θέσεις, για να εξασφαλίσουν βολικά «άλλοθι» για την «μετά την καταστροφή» περίοδο.

4. Οι ξένοι σύμμαχοι και εταίροι μας βρίσκονται σε προφανή αμηχανία, καθώς αδυνατούν να αντιληφθούν τί πράγματι θέλουμε και σε τί είδους θυσίες/προσπάθειες είμαστε διατεθειμένοι να υποβληθούμε

5.  Η συστηματική και μακρόχρονη απόκρυψη και εξωραϊσμός της αλήθειας έδωσε πεδίο δράσης για ποικιλόμορφες θεωρίες συνωμοσίας και για την ανάπτυξη ακραίων (και κατά κανόνα, αντικοινοβουλευτικών) αντιλήψεων σε σημαντική μερίδα του λαού μας.

6.  Η απαξίωση των πολιτειακών μας θεσμών, ως αποτέλεσμα της ακραίας περιφρόνησης που επέδειξαν οι κύριες μεταπολιτευτικές πολιτικές δυνάμεις, έδωσαν χώρο σε εραστές της βίας, της αυθαιρεσίας και της ανομίας.

7.   Ο κρατισμός, σε συνδυασμό με την «ιδεολογία» του συντεχνιασμού, διέλυσαν κάθε αναπτυξιακή ικμάδα και δηλητηρίασαν το παραγωγικό δυναμικό της χώρας μας, εξαφανίζοντας την καινοτομία και την υγιή επιχειρηματικότητα.

Όλα αυτά τα προβλήματα έχουν πλέον οδηγήσει τη χώρα μας σε μια κατηφορική πορεία που φαίνεται να είναι μη αναστρέψιμη. Οι πολίτες, έχοντας πανικοβληθεί από την ψυχρολουσία των  μέτρων του μνημονίου, αδυνατούν να διακρίνουν «καλές» ή «κακές» πολιτικές δυνάμεις. Για αυτούς, όλοι όσοι άσκησαν οποιαδήποτε εξουσία είναι εξίσου υπεύθυνοι για την καταστροφική πορεία της χώρας.

Η νεώτερη Ελληνική ιστορία βρίθει από πολλά παραδείγματα καταστροφικών κρίσεων, όπου η ακυβερνησία έφερνε στο προσκήνιο ανεύθυνες δυνάμεις που με εργαλείο τον ακατέργαστο λαϊκισμό, οδήγησαν σε ανεξέλεγκτες εθνικές συμφορές, και εκατόμβες αθώων θυμάτων.

Όλοι, όμως, όσοι ασκήσαμε οποιαδήποτε εξουσία οφείλουμε να αναλάβουμε, την ύστατη αυτή ώρα, την ευθύνη για να δείξουμε μια ρεαλιστική διέξοδο, για την αποτροπή της απόλυτης καταστροφής.

Από την πλευρά μου, ως ενεργός ευρωβουλευτής με το κόμμα της ΝΔ, αισθάνομαι την ανάγκη να κάνω μια δημόσια έκκληση προς όλον τον πολιτικό κόσμο που θεωρεί τη παραμονή στην ΕΕ ως ακρογωνιαίο λίθο της εθνικής μας υπόστασης. Οι ακραίες και ανεύθυνες φωνές θα δυναμώνουν όσο ο πολιτικός κόσμος δεν αναλαμβάνει μία γενναία, ειλικρινή, πρακτική και αποτελεσματική πρωτοβουλία που να επαναφέρει την εμπιστοσύνη των πολιτών σε υγιείς και προοδευτικές δυνάμεις.

Προτείνω, συνεπώς, τη συγκρότηση ενός κοινού μετώπου εθνικής σωτηρίας, που θα διεκδικήσει την ψήφο των πολιτών για να διαχειριστεί τη διάσωση της χώρας και την ταχεία θεσμική και οικονομική μεταμόρφωσή της, σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά αναπτυξιακά πρότυπα, αφού τον ενημερώσει καθαρά και απλά για την κατάσταση της χώρας και για τις συνέπειες των αποφάσεων του.

Όλοι όσοι διετέλεσαν πολιτικοί παράγοντες και κατείχαν οποιαδήποτε θέση ευθύνης κατά το παρελθόν (Υπουργός, Υφυπουργός, Γεν. Γραμματέας, Βουλευτής) αποκλείονται από το δικαίωμα να είναι υποψήφιοι στον συγκεκριμένο πολιτικό σχηματισμό για την επόμενη τριετία. Βασικές αρχές και στόχοι αυτού του μετώπου είναι:

-   Ουσιαστική ανανέωση του πολιτικού προσωπικού, με την επιβολή χρονικών  περιορισμών στην δραστηριοποίηση του πολιτικού προσωπικού "παλαιάς κοπής" ώστε να δοθεί η δυνατότητα να αναδειχθούν νέα πολιτικά στελέχη με υψηλή κατάρτιση.

-    Η ριζική αναθεώρηση του συντάγματος, με την κατάργηση όλων των περιοριστικών διατάξεων που προστατεύουν δικαστικά το πολιτικό προσωπικό, θεσμοθετούν τη γραφειοκρατία και εμποδίζουν την επιχειρηματικότητα

-    Δέσμευση για την άμεση μείωση του αριθμού των βουλευτών σε 200, με περαιτέρω μείωσή του σε 100, κατά τη συνταγματική αναθεώρηση

-     Άμεση καθιέρωση του ασυμβίβαστου Υπουργού/Βουλευτή, και θεσμοθέτησή του κατά τη συνταγματική αναθεώρηση

-    Διαπραγμάτευση με την ΕΕ/ΕΚΤ/ΔΝΤ των μέτρων εφαρμογής του μνημονίου, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η παραμονή της χώρας στο ευρώ με μείωση του μεγέθους του δημόσιου τομέα και σταδιακή αποκλιμάκωση της ανεργίας

-  Η καθιέρωση απλών, δίκαιων, διαφανών και αποτελεσματικών μηχανισμών κοινωνικής προστασίας, ώστε να αντιμετωπιστεί η φτώχεια και η περιθωριοποίηση, χωρίς την κατάχρηση των πολύτιμων δημόσιων πόρων

-   Χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας Πληροφορικής και Επικοινωνιών για την επανίδρυση ενός ευέλικτου, ευφυούς, διαφανούς και αποτελεσματικού κρατικού μηχανισμού για την  εξυπηρέτηση των πολιτών κι όχι του εαυτού του.

- Προώθηση της ανάπτυξης και λειτουργίας μεγάλων αναπτυξιακών υποδομών  και υπηρεσιών με το μοντέλο της σύμπραξης δημόσιου/ιδιωτικού τομέα, με την υποστήριξη της ΕΕ και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων

Το πολιτικό προσωπικό της μεταπολίτευσης, στο οποίο εντάσσω και τον εαυτό μου, οφείλει να αποσυρθεί και να αφήσει την ιστορία να κρίνει το έργο και την συνεισφορά όλων. Το νέο θα έρθει, είτε το θέλουμε είτε όχι. Μας συμφέρει όλους να διευκολύνουμε αυτή τη μετάβαση, για να είναι όσο το δυνατόν ομαλότερη και λιγότερο οδυνηρή για τους πολίτες που καλούνται να επωμιστούν το βαρύτατο φορτίο της χρεοκοπίας.

Άλλωστε η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, η σχιζοειδής διαχείριση της παρούσης κρίσεως μετά τα αποτελέσματα των εκλογών  της 6ης Μαΐου, με την εκκωφαντική σημερινή αποτυχία του συνόλου των υπαρχουσών κομματικών  διαιρέσεων να επιτύχουν  την επίλυση του πολιτικού προβλήματος, αποδεικνύουν περίτρανα ότι πιθανή απώλεια του ήθους ή του πολιτικού πολιτισμού  που το πολιτικό προσωπικό της μεταπολίτευσης σηματοδοτεί και φέρει, δεν θα αποτελούσε  πλήγμα, ίσως μάλιστα να είχε σημαντική απολυτρωτική για την χώρα επίδραση.

Ευελπιστώ ότι η ηθική συγκρότηση (ή, έστω,  το ένστικτο επιβίωσης) του πολιτικού κόσμου, θα καθοδηγήσει τις επόμενες συντεταγμένες ενέργειές του, ώστε να αποτραπεί ένας άσκοπος διχασμός του λαού και οφθαλμοφανώς πιθανές, ανεξέλεγκτες εθνικές περιπέτειες.

http://www.parapolitiki.com/