Τα προσυνεδριακά κείμενα των κομμάτων-μη κομμάτων έκφραση της διανοητικής τους πενίας

Του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Είναι μεγάλη η διανοητική, αναλυτική και Πολιτική πενία των προσυνεδριακών κειμένων των κομμάτων μη κομμάτων. Παρ’ όλο που ακόμη και σήμερα συντηρούνται από την δημόσια χρηματοδότηση η μορφωτική πολιτική τους παραγωγή είναι ανύπαρκτη. Είδα το κείμενο του ΚΚΚΑΣΟΡ (ΠΑΣΟΚ), του ΣΥΡΙΖΑ πριν. Η μορφωτική φτώχεια είναι χαρακτηριστικό όλων των πτερύγων του Κοινοβουλίου. Είχα δει πριν τα κείμενα νέων υποτιθέμενων κινήσεων π.χ. της Σπίθας κλπ., με τα ίδια χαρακτηριστικά. Τα κινήματα όπως της νεολαίας είναι επίσης φτωχά. Γεροντίστικα πρέπει να πω για να προκαλέσω την εγκλωβισμένη νεανικότητα τους.
Είμαστε στην αρχή του νέου αιώνα, στην Αρχή της νέας Χιλιετίας. Η αληθινή πολιτική μετριέται πάντοτε με τον χρόνο. Έτσι πρέπει να πω ότι προσωπικά θα ντρεπόμουν το 2013 να συμμετέχω σε αυτές τις κενές συναθροίσεις που ονομάζονται συνέδρια και προτάσσουν ως πολιτική για το μέλλον αυτά τα μαργαριτάρια, όπως μας έλεγαν στα Νηπιαγωγεία.
Αρχή μιας οποιαδήποτε αναγέννησης ιδιαίτερα της πολιτικής είναι ο Λόγος και η Μνήμη. Ο Πολιτικός αναλφαβητισμός είναι ανακύκλωση του μεταπολιτευτικού ΔεξιοΑριστερού ψέματος.
Η Πολιτική Αναγέννηση απαιτεί την Αλήθεια όπως έλεγε και ο Αντόνιο Γκράμσι. Παρατηρώ ότι επιστρατεύεται για να καλύψει τον πολιτικό (πολιτικάντικο) μεταμορφισμό όπως έλεγε. Την παρουσίαση του παλιού ως νέου. Ας μην πάμε όμως στον Γκράμσι. Φθάνει να ξέρουμε τι σημαίνει Αλήθεια στη γλώσσα μας.