Συζητώντας σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης κυρίως για το εξεταστικό σύστημα των μαθητών μας και για τα δευτερεύοντα στοιχεία της εκπαίδευσης, διαμορφώνεται και σχηματοποιείται τελικά μια κρατούσα αντίληψη πως το Λύκειο ενδιαφέρεται σχεδόν αποκλειστικά για τη μετάδοση γνώσεων. Αποσιωπούνται βασικές όψεις της διαπαιδαγώγησης των νέων, ακριβώς γιατί η εισαγωγή στα πανεπιστήμια και στα Τ.Ε.Ι. και το σχετικό σύστημα πρόσβασης εμφανίζονται ως η νομιμοποιητική και καθοριστική πλευρά του σχολείου.
Έτσι το ενδιαφέρον των μαθητών εστιάζεται μονομερώς προς την επαγγελματική τους εξέλιξη μέσω της οποίας θα διαμορφώσουν την κοινωνική τους θέση στον έντονα χρωματισμένο παραγωγικό καταμερισμό της εποχής μας, με την φοβερή απειλή όμως μιας πρωτόγνωρης ανεργίας.