«Εδώ Πολυτεχνείο!»

Του Θανάση Ι. Νικολαΐδη

ΕΙΧΕ η Χούντα ολοκληρώσει το…έργο της. Και τη δημοκρατία σκότωσε και τον Αττίλα θα έμπαζε στην Κύπρο και δημοκράτες άφησε ανάπηρους απ’ το ξύλο. Ήρθε η ώρα της και (τη) «βόλευε» μια μαζική φοιτητική εξέγερση. Κι έδειξε το…ταπεραμέντο της. Ξεσήκωσε τον κόσμο της. Με το ξεκίνημα της εξέγερσης, στρατιές χαφιέδων σάρωσαν το Πολυτεχνείο, Εσατζήδες χάιδεψαν το κλομπ, μάρσαρε το τανκ και η πόρτα γκρεμίστηκε. Με ό,τι είχε σκαρφαλώσει απάνω της φωνάζοντας «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία».

ΚΙ έγινε χαμός. Με ηρωισμούς και εγκλήματα. Ο Δερτιλής με το πιστόλι (αν είχε απέναντί του…Τούρκους, θα το’ χε βάλει στα πόδια). Οι ΕΣΑτζήδες αφηνίασαν. Για να’ χουν «δουλειά» επαγγελματίες βασανιστές. Και κάποιοι (ηρωικοί) φοιτητές που τους βγάλαν’ κουρεμένους στο «γυαλί» και τα’ παν στον Μαστοράκη ποντάροντας στη…μπέσα του; Το πλήρωσαν με τη ζωή τους.

ΚΙ έγινε το κατόρθωμα τιμή, γιορτή και θρύλος. Η Χούντα έπεσε. Της είχαν δώσει οι φοιτητές την τελευταία σπρωξιά. Οι πρώτες επέτειοι είχαν το νόημα και τη σοβαρότητα που άξιζε σε μιαν εξέγερση με ηρωισμούς και θυσίες αμούστακων παλικαριών. Ύστερα μπήκε η αμφισβήτηση. Σκόπιμη και (προ)σχεδιασμένη. Κάθε χρόνο και πιο μακριά απ’ τη μνήμη του Πολυτεχνείου, κάθε χρονιά και χειρότερη από τιμή και μνήμη.

ΑΡΓΟΤΕΡΑ, «πανηγύρι». Με περαστικούς και καταναλωτές. Με πονηρούς σε μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού και μόνο «αφελείς» να τιμούν τους νεκρούς. Τα σχολιαρόπαιδα να καταθέτουν την παιδική αθωότητα με ένα με ένα λουλούδι στη πεσμένη πόρτα. Και, βέβαια, με κάποιους (πολλούς) να’ χουν «’ξαργυρώσει». Βγήκαν στην «αγορά», ξεδίπλωσαν τη δράση τους σε μια βραδιά καθολικής διαμαρτυρίας, μετατρέποντας το «Εδώ Πολυτεχνείο» σε μια σειρά από τίτλους και αξιώματα. Οι «άλλοι», οι ταπεινοί και πραγματικοί αντιστασιακοί, με τραύματα στο σώμα τους και την ψυχή, παρέμειναν στη σκιά.

ΣΗΜΕΡΑ που δεν έχουν ορατό πεδίο δράσης οι δυνάμεις του κακού, στρατολόγησαν ό,τι διαθέτει η χώρα από καταστροφείς και ολετήρες της εθνικής μας μνήμης. Δεν συνεορτάζουν λαός, αστυνομία και…κουκουλοφόροι. Χωρίστηκαν και οι αθλιότητες ρίχνουν μαύρες πιτσιλιές στη λαμπερή σελίδα του Πολυτεχνείου.

(από http://activistis.gr/)