Euro 2004: Πέντε χρόνια μετά το όνειρο

Σαν σήμερα πριν από πέντε χρόνια, η Εθνική μας ομάδα κατέκτησε το Euro 2004 και σημείωσε την μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Το ξεκίνημα δεν ήταν το καλύτερο δυνατό κατά τη διάρκεια των προκριματικών και ως συνήθως η μουρμούρα μεγάλη. Η Εθνική ηττήθηκε από την Ισπανία με 2-0 στη Λεωφόρο και με το ίδιο σκορ από την Ουκρανία στο Κίεβο, γεγονός που ψαλίδισε τις ελπίδες πρόκρισης στην τελική φάση της διοργάνωσης. Ωστόσο η αντεπίθεση αποδείχτηκε... μεγάλης διάρκειας και μετά από την νίκη στην Αρμενία ήρθε το τρομερό "διπλό" μέσα στην Ισπανία με το γκολ του Στέλιου Γιαννακόπουλου, αποτέλεσμα το οποίο έδωσε τεράστια ώθηση στην Εθνική. Χωρίς να εντυπωσιάσει, αλλά... δείχνοντας το δρόμο για το Euro, η Ελλάδα επικράτησε με 1-0 των Ουκρανία, Αρμενία και Βόρεια Ιρλανδία και κέρδισε την πρόκριση για την τελική φάση.


Η κλήρωση με Πορτογαλία, Ισπανία και Ρωσία ήταν από μόνη της αρκετή για να κρατηθούν χαμηλά οι τόνοι, ιδιαίτερα μετά και τις  συντριβές την προηγούμενη φορά που η Εθνική είχε προκριθεί σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης, το Μουντιάλ του 1994. Λίγο πριν την έναρξη του Euro, Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα ηττήθηκε με 4-0 από την Ολλανδία στην... πρόβα, με τις προσδοκίες να χαμηλώνουν ακόμα περισσότερο, αλλά εν τέλει να αποδειχθηκε ότι η ήττα μόνο καλό έκανε, άποψη που συμμεριζόταν και ο Όττο Ρεχάγκελ, ο οποίος είδε τους παίκτες του να προσγειώνονται. Η Εθνική ηττήθηκε σε φιλικό και από την Πολωνία ενώ νίκησε το Λίχτενσταϊν, πριν μεταβεί στην Ελβετία για την προετοιμασία της. Μάλιστα, πριν την έναρξη των υποχρεώσεων ξεσπά εσωτερική κόντρα την ΑΕΚ, με τους Ντέμη Νικολαϊδη και Βασίλη Τσιάρτα να έχουν αρκετές διαφορές, τις οποίες όμως παραμέρισαν με την προτροπή των ανθρώπων της Εθνικής.

Το ταξίδι ξεκινά λοιπόν απέναντι στην οικοδέσποινα Πορτογαλία, η οποία με την "παλιά φρουρά" στη σύνθεση της έβλεπε τη διοργάνωση ως ιδανική ευκαιρία για να κατακτήσει τον τίτλο μπροστά στους φιλάθλους της. Από το ξεκίνημα όμως η Εθνική φροντίζει να κάνει την παρουσία της αισθητή. Στο 6`, ο Καραγκούνης κλέβει από τον Πάολο Φερέιρα και με σουτ από την περιοχή κερδίζει τον Ρικάρντο. Η Ελλάδα "κρατά" όλο το πρώτο ημίχρονο και χτυπά ξανά στο δεύτερο. Ο Γιούρκας Σεϊταρίδης ξεκινά κούρσα από τα δεξιά, μπαίνει στην περιοχή και ανατρέπεται από τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Ο Κολίνα δείχνει το σημείο του πέναλτι και ο Μπασινάς κάνει το 2-0. Με αμυντική διάταξη για σεμινάριο, η Ελλάδα παίρνει την νίκη, με τους Πορτογάλους να καταφέρνουν απλά να μειώσουν σε 1-2 στις καθυστερήσεις με τον Κριστιάνο Ρονάλντο.

Επόμενος αντίπαλος η Ισπανία, η οποία αναζητούσε και την απάντηση για την "ντροπιαστική" εντός έδρας ήττα από τους Έλληνες. Ο Μοριέντες στο 18` βάζει σε θέση οδηγού τους Φούριας Ρόχας, οι οποίοι έλεγχαν πλήρως το ματς στο πρώτο μέρος. Μετά την ανάπαυλα ο Οτο Ρεχάγκελ περνά στο ματς τον Βασίλη Τσιάρτα, ο οποίος με εκπληκτική μπαλιά βρίσκει στο 67` τον Χαριστέα και εκείνος δεν αφήνει την ευκαιρία να πάει χαμένη. Αν και η Ισπανία έχασε στη συνέχεια πολλές ευκαιρίες, η Ελλάδα πήρε τελικά τον πολύτιμο βαθμό, ο οποίος την έφερε ένα βήμα από την επόμενη φάση.

Στο τρίτο ματς με την Ρωσία, η Εθνική ήθελε έναν βαθμό, ενώ μπορούσε να προκριθεί και με ήττα, αλλά υπό προϋποθέσεις. Ο Ρεχάγκελ παρατάσσει την ομάδα με αλλαγές αλλά η Ρωσία στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και στο 17` το σκορ ήταν ήδη 2-0 υπέρ της, μετά τα γκολ των Κιριτσένκο και Μπουλίκιν. Η Ελλάδα όμως "ξυπνά" νωρίς και με ένα γκολ του Βρύζα στο 44` χαρίζει στην ομάδα την πρόκριση και για πρώτη φορά ακούγεται το σύνθημα  "σήκωσε το ... τιμημένο δεν μπορώ να περιμένω".

Στα προημιτελικά, η Ελλάδα συναντά την κάτοχο του τίτλου Γαλλία, με τους περισσότερους να κάνουν λόγο για βέβαιο αποκλεισμό και για πετυχημένη πορεία της Εθνικής. Κι όμως, οι παίκτες του Ρεχάγκελ καταφέρνουν να περιορίσουν τους αντιπάλους τους στο πρώτο ημίχρονο, με τον Σεϊταρίδη να έχει γίνει η σκιά του Ανρί.  Ο Τάκης Φύσσας προειδοποίησε στέλνοντας την μπάλα στο δοκάρι και στο 65`Ζαγοράκης, ο οποίος στο συγκεκριμένο ματς κινούταν από τα δεξιά για να καλύπτει τον Κατσουράνη, με κούρσα που θα ζήλευε και ο… Κριστιάνο Ρονάλντο περνάει σαν σταματημένο τον Λιζαραζού, σερβίρει στο Χαριστέα και εκείνος ανοίγει το σκορ. Η άμυνα κλειδώνει ξανά,  η Εθνική βρίσκεται στους "4" και όλη η Ελλάδα στους δρόμους.

 Το... τρελό όνειρο για κατάκτηση του τίτλου είχε φουντώσει σε όλους τους Έλληνες και οι διεθνείς προσπαθούσαν απεγνωσμένα να διατηρήσουν την αυτοσυγκέντρωσή τους και να μείνουν προσγειωμένοι. Άλλωστε, η Τσεχία με την μέχρι στιγμής εικόνα της έδειχνε πως τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα. Στη συνέντευξη Τύπου ο Ρεχάγκελ εκνευρίζεται και αποχωρεί, ωστόσο την ώρα του ματς κάθε άλλο παρά εκνευρισμένος έδειχνε. Από το ξεκίνημα, οι Τσέχοι επιβάλλουν τον ρυθμό τους και με γρήγορη κυκλοφορία στριμώχνουν.. στα σχοινιά την Εθνική ωστόσο στο 39` χάνουν με τραυματισμό τον "δαίμονα" Πάβελ Νέτβεντ. Με νύχια και με δόντια και ενώ η τύχη είχε χαμογελάσει στο Νικοπολίδη, ο οποίος είδε το σουτ του Ροσίτσκι να σταματά στο δοκάρι, το ματς πηγαίνει στην παράταση. Εκεί, η Ελλάδα παρουσιάζεται σαφώς καλύτερη. Χάνει δύο ευκαιρίες με τον Δέλλα και τον Γιαννακόπουλο και δευτερόλεπτα πριν τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου, ο Τσιάρτας στέλνει την μπάλα στο κεφάλι του Δέλλα και εκείνος την Ελλάδα στον τελικό! Ο Τσιάρτας, μάλιστα, ο οποίος έφτιαξε το "ασημένιο" αλλά με βάρος... χρυσού γκολ, έχει δηλώσει πως χάρη στον Τοπαλίδη πέρασε στο ματς, αφού ο Ρεχάγελ ήθελε να βάλει τον Νικολαϊδη. Ο κόσμος στην Ελλάδα βγαίνει ξανά στους δρόμους και ζητά επιτακτικά τον τίτλο!

Σαν σήμερα λοιπόν το 2004, το όνειρο έφτασε στην κορύφωσή του. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει στο "Ντα Λουζ" την Πορτογαλία για δεύτερη φορά στη διοργάνωση, έχοντας στο πλευρό της και περίπου 10.000 Έλληνες. Το ματς ξεκινάει.. πριν τη σέντρα, με πορτογαλικά δημοσιεύματα να αναφέρουν πως η Ελλάδα θα έχει την εύνοια του διαιτητή, Μάρκους Μερκ, ο οποίος, όπως γράφουν, είναι προσωπικός οδοντίατρος τρου Ρεχάγκελ΄! Με εξαιρειτική τακτική στο πρώτο ημίχρονο η Ελλάδα φέρνει το παιχνίδι στα μέτρα της και στο 57` ο Μπασινάς με εκτέλεση κόρνερ βρίσκει τον Άγγελο Χαριστέα, ο οποίος με την... γνωστή, πλέον, κεφαλιά του ανοίγει το σκορ. Η Ελλάδα κρατά μέχρι τέλους την νίκη και δίνει το έναυσμα για ατελείωτα πανηγύρια και χαρές, στέλνοντας για πρώτη φορά την Ελλάδα στην κορυφή της Ευρώπης.

Οι πρωταγωνιστές:

1. Αντώνης Νικοπολίδης
2. Γιούρκας Σεϊταρίδης
3. Στέλιος Βενετίδης
4. Νίκος Νταμπίζας
5. Τραϊανός Δέλλας
6. Άγγελος Μπασινάς
7. Θοδωρής Ζαγοράκης
8. Στέλιος Γιαννακόπουλος
9. Άγγελος Χαριστέας
10. Βασίλης Τσιάρτας
11. Ντέμης Νικολαΐδης
12. Κώστας Χαλκιάς
13. Φάνης Κατεργιαννάκης
14. Τάκης Φύσσας
15. Ζήσης Βρύζας
16. Παντελής Καφές
17. Γιώργος Γεωργιάδης
18. Γιάννης Γκούμας
19. Μιχάλης Καψής
20. Γιώργος Καραγκούνης
21. Κώστας Κατσουράνης
22. Δημήτρης Παπαδόπουλος
23. Βασίλης Λάκης

Εν κατακλείδι...
Η απίστευτη πορεία της Εθνικής στο Euro και η κατάκτηση του τίτλου θα μπορούσε να αποτελέσει έναυσμα για τη διόρθωση πολλών κακώς κειμένων στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο, ωστόσο πέρασε σχεδόν ανεκμετάλλευτη. Το Ελληνικό ποδόσφαιρο στο σύνολο του παρέμεινε το ίδιο, ενώ μόνο λίγοι από τους θριαμβευτές της Πορτογαλίας κατάφεραν να εξαργυρώσουν τον άθλο τους με καλές μεταγραφές. Χαρακτηριστική η περίπτωση του Τσιάρτα, που έμεινε μέχρι το Γενάρη χωρίς ομάδα για να υπογράψει στην Κολωνία.  Αρκετοί έλεγαν με βεβαιότητα ότι η πορεία της εθνικής δεν θα είναι απλά μία λάμψη και τόνιζαν πως θα χτίσουν πάνω σε αυτή. Ωστόσο σχεδόν τίποτα δεν άλλαξε, τόσο σε επίπεδο υποδομών και οργάνωσης όσο και σε ό,τι αφορά τη διαφάνεια.  Ο κόσμος πέρασε μια περίοδο λατρείας με την Εθνική όπου στο γήπεδο μπορούσε κανείς να δει άτομα που πήγαιναν για πρώτη φορά στη ζωή τους και το έκαναν για λόγους προσωπικής προβολής και στη συνέχεια η προσέλευση μειώθηκε ξανά. Η αλλαγή σελίδας στην ΕΠΟ έγινε φέτος και μένει να δούμε αν θα αφήσει πίσω της το παρασκηνιακό παρελθόν. Σε καμία περίπτωση φυσικά όλα τα παραπάνω δεν μειώνουν την τεράστια επιτυχία της Εθνικής ομάδας, επιτυχία που θα μείνει χαραγμένη για πάντα σε όλους όσους τη ζήσαμε.
http://www.newstime.gr/