Η ίδια άλλωστε η απόφαση του ΣτΕ βρίθει αντιφάσεων, αφού από τη μια πλευρά αναφέρει πως «αναγκαιότητα» για την ίδρυση Εφετείου Δυτικής Στερεάς Ελλάδος με έδρα το Αγρίνιο είναι η αποσυμφόρηση του Εφετείου Πατρών, έτσι ώστε να επιτευχθεί «η ευτυχέστερη πρόσβαση στη Δικαιοσύνη των κατοίκων των νομών Αιτωλ/νιας και Λευκάδας», από την άλλη εκτιμά ότι «τυχόν μείωση των οργανικών θέσεων των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών του δικαστηρίου αυτού θα επηρέαζε την ευάριθμη λειτουργία του» και καταλήγει πώς για να λειτουργήσει το νέο Εφετείο αυτό θα μπορέσει να συμβεί μόνο «με τη μεταφορά από το Εφετείο Πατρών αριθμού οργανικών θέσεων» στο υπό ίδρυση Εφετείο. Οι αντιφάσεις αυτές δυστυχώς φανερώνουν, πως το ΣτΕ δεν κατάφερε να ξεπεράσει μέσω της γνωμάτευσής του τις πολιτικές σκοπιμότητες που υπαγόρευσαν τη γνωμάτευση αυτή.
Εκτός όμως των παραπάνω αντιφάσεων, εκείνο το οποίο δεν αντιλήφθησαν οι συγκεκριμένοι δικαστές και το οποίο δεν αντιλαμβάνεται ούτε η κυβέρνηση και ο Υπουργός της Δικαιοσύνης, είναι «οι δεσμοί αίματος» που ιστορικά έχει διαμορφώσει ο δήμος της Ιεράς Πόλεως του Μεσολογγίου με τους θεσμούς της δικαιοσύνης και οι οποίοι δεν μπορούν να εύκολα να παραγραφούν από αντίστοιχες αποφάσεις του ΣτΕ.
Σημείωση από Σάλτσινο: Εκτός από τις ... χλιαρές "αντιφάσεις".... έχει κανείς τα κότσια από τους νυν ή τους πρώην να παραιτηθεί; Χορτάσαμε τζάμπα μάγκες ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου