του Θανάση Νικολαΐδη
(“Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε η αλήθεια”)
Είχε η Ευρώπη τους ξενιτεμένους της, είχε και η Γερμανία τον Άκη της. Τον μάζεψε ο Ανδρέας με τους άλλους στη γύρα για το ΠΑΚ και ο «ωραίος» είχε μέλλον.
Στο σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ που έγινε εκσυγχρονιστικό και κανένας δεν του γύρισε την πλάτη. Από υπουργείο σε υπουργείο ο Άκης, ο εξ απορρήτων του Ανδρέα και αγκαλιά με τον Σημίτη, ένιωσε δυνατός και πως χωρίς αυτόν δεν κάνουμε. Κι αν η εξουσία φθείρει, ένα Υπουργείο «αλλιώτικο» μπορεί να διαφθείρει. Κι αν σου πέσει ένα απειροελάχιστο ποσοστό «κέρδους» από μια παραγγελία μαμούθ, έφτιαξες τη ζωή σου. Κι αν η μίζα έχει να κάνει με υποβρύχια, θα χαθεί στα νερά του ωκεανού και ποιος την ψάχνει…
ΚΑΙ, βέβαια, είχαν πάρει τα μέτρα τους. Σχετικοί και άσχετοι. Οι τότε και οι κατοπινοί. Τους ενθουσίασε η ιδέα και ψήφισαν έγκαιρα και με τα δυο τους χέρια τον νόμο περί μη ευθύνης υπουργών-σωτήριο, προστατευτικό και πολύτιμο σαν το χρυσάφι. Στα… ντουζένια τους οι «σοσιαλιστές» κι οι άλλοι στο «περίμενε, έρχεται η σειρά σου». Αμάρτησαν οι πρώτοι κι ακολουθήσουν άλλοι που τους ξεπέρασαν. Πιο έμπειρα κάποια «εθνικοφρόνων» γόνοι παλικάρια το «διέπραξαν» και… την έκαναν, χωρίς ν’ αφήσουν ίχνη χειροπιαστά. Κι όταν στριμώχτηκαν στη βουλή αποχώρησαν. Κι όταν χρειάστηκε να καταθέσουν την αλήθεια για Βατοπέδια, ομόλογα κ. ά… συνήθη και προσοδοφόρα, αρνήθηκαν τις εξεταστικές, με πείσμα, φόρεσαν τα αγγελικά φτερά κι έδειξαν τον αντίπαλο.
ΝΑ ξαναπάμε στους Άκηδες και δεν είναι ένας. Τον τσάκωσε η κρίση κι αν όλα πήγαιναν καλά, κανένας δεν θα’ χε κάτι υποψιαστεί κι ίσως τότε να ξανάκανε και τρίτο γάμο στο Παρίσι. Κι αν κάποιοι πεινασμένοι δεν έψαχναν στους κάδους για τροφή, δεν θα προσέχαμε το… ταπεινό σπιτάκι του στις παρυφές την Ακρόπολης. Κι ούτε θα τον είχε «ξεγράψει» το σημερινό ΠΑΣΟΚ για να δρομολογήσει ό,τι πάει να κάνει-και θα το δούμε. Μόνο τα «κέρδη» να επιστρέφονται δεν θα δούμε, μιας κι έχουν παραγραφεί, ούτε μετανοιωμένους να χτυπούν τα στήθια, ούτε παραιτημένους.
ΦΟΡΤΩΝΟΥΜΕ, λοιπόν, την αμαρτία σε 2-3 κι άλλοι πάμε για τον ύπνο (του δικαίου), απαλλαγμένοι από έγνοιες, φόβους και φοβίες. Ωστόσο, η ευθύνη διαχέεται κι ας μην τη νιώθουν. Από χρόνια η κα Βάσω Παπανδρέου έριξε το θανατερό της βόλι. «Οι πλουτήσαντες του ΠΑΣΟΚ» είπε, αλλά δεν έπιασε το βόλι σάρκα. Σταμάτησε στο λίπος, και τα (πολιτικά) παχύδερμα όλων των παρατάξεων συνέχισαν το γλέντι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου