Περιβαλλοντικές ενστάσεις για την επένδυση LΡG του Κατάρ στον Αστακό.
Οι μελέτες προσκρούουν στην ιδιαιτερότητα του καυσίμου που θα χρησιμοποιηθεί ως πρώτη ύλη.
Η επένδυση του Κατάρ στον Αστακό, που περιλαμβάνεται στο μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ των πρωθυπουργών Ελλάδας και Κατάρ, ξεκίνησε την άνοιξη, προχώρησε στην αρχή με πρωτοφανή ταχύτητα για τα ελληνικά δεδομένα και τώρα εμφανίζει σχετική στασιμότητα στην εξέλιξή της.
Η επένδυση, που θα ξεπεράσει τα 2 δισ. ευρώ, θα γίνει από τις εταιρείες πετρελαίου και ηλεκτρισμού του Κατάρ με τη συνδρομή ενός ιδιωτικού επενδυτικού κεφαλαίου του CΡC, επίσης συμφερόντων του Κατάρ. Αφορά την κατασκευή τερματικού σταθμού υγροποιημένου πετρελαϊκού αερίου (Liquid Ρetroleum Gas- LΡG) ο οποίος θα τροφοδοτεί μονάδα παραγωγής ηλεκτρισμού και ακόμη ενός σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LΝG) που θα τροφοδοτεί τον αγωγό ΙΤGΙ που περνάει περίπου 80 χιλιόμετρα βόρεια του Αστακού, μεταφέροντας αέριο από το Αζερμπαϊτζάν στη διαδρομή Τουρκία- Ελλάδα- Ιταλία. Κεντρικός φορέας της επένδυσης είναι η Qatar Ιnvestment Αuthority που αγόρασε προσφάτως το Ηarrods από τον Μοχαμέντ αλ Φαγέντ.
Η επένδυση, που θα ξεπεράσει τα 2 δισ. ευρώ, θα γίνει από τις εταιρείες πετρελαίου και ηλεκτρισμού του Κατάρ με τη συνδρομή ενός ιδιωτικού επενδυτικού κεφαλαίου του CΡC, επίσης συμφερόντων του Κατάρ. Αφορά την κατασκευή τερματικού σταθμού υγροποιημένου πετρελαϊκού αερίου (Liquid Ρetroleum Gas- LΡG) ο οποίος θα τροφοδοτεί μονάδα παραγωγής ηλεκτρισμού και ακόμη ενός σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LΝG) που θα τροφοδοτεί τον αγωγό ΙΤGΙ που περνάει περίπου 80 χιλιόμετρα βόρεια του Αστακού, μεταφέροντας αέριο από το Αζερμπαϊτζάν στη διαδρομή Τουρκία- Ελλάδα- Ιταλία. Κεντρικός φορέας της επένδυσης είναι η Qatar Ιnvestment Αuthority που αγόρασε προσφάτως το Ηarrods από τον Μοχαμέντ αλ Φαγέντ.
Για την υλοποίηση του σχεδίου φαίνεται να εργάστηκαν και Ελληνες της Γερμανίας, οι κκ. Α. Αντωνιάδης και Ι. Συριανός, με την εταιρεία Rosenband που έχει στενούς δεσμούς με το Κατάρ. Στόχος των επενδυτών είναι και η παράλληλη εκμετάλλευση του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων στη ΝΑΒΙΠΕ Αστακού, που είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον και της κινεζικής CΟSCΟ.
Παραμένουν ωστόσο σε εκκρεμότητα οι περιβαλλοντικές μελέτες στην επένδυση του Αστακού, καθώς προσκρούουν στην ιδιαιτερότητα του LΡG που θα χρησιμοποιηθεί ως πρώτη ύλη. Το LΡG είναι πρωτοεμφανιζόμενο στην Ελλάδα καύσιμο και δεν συνηθίζεται για τέτοια χρήση, κυρίως επειδή θεωρείται περισσότερο επικίνδυνο από τα «ανταγωνιστικά» του, φυσικό αέριο και υγροποιημένο φυσικό αέριο (LΝG).
Το επεσήμανε άλλωστε, μιλώντας προ μηνών στους δημοσιογράφους, και η υπουργός ΠΕΚΑ κυρία Τίνα Μπιρμπίλη: «Είναι ένα καύσιμο εύφλεκτο και έχουν υπάρξει κατά καιρούς ατυχήματα σε διάφορες χώρες, αλλά η ασφάλεια της επένδυσης εξαρτάται από τις προδιαγραφές που θα τεθούν.Γι΄ αυτόν ακριβώς τον λόγο η ΔΕΠΑ έχει παραγγείλει μελέτη από ξένο οίκο ώστε να εξετάσει το θέμα της επικινδυνότητας ή μη. Αν η μελέτη δείξει ότι δεν είναι ασφαλής η επένδυση, προφανώς και δεν θα προχωρήσει» είχε πει.
Το κυβερνητικό επιτελείο γνωρίζει τις ενστάσεις που διατυπώνονται για το θέμα και δεν επιθυμεί να «χρεωθεί» οποιαδήποτε ένσταση αδιαφορίας για την ασφάλεια και το περιβάλλον. «Στη συμφωνία με το κονσόρτσιουμ αναφέρεται ρητώς ότι η ελληνική πλευρά θα θέσει τις τεχνικές προδιαγραφές και θα το κάνει με εξασφάλιση» είχε δηλώσει τον Μάιο ο υφυπουργός Εξωτερικών κ. Σπ. Κουβέλης.
Οι επενδυτές έχουν προσκομίσει μελέτη του ολλανδικού οίκου πιστοποίησης και αξιολόγησης Νorske Veritas, ο οποίος ως ανεξάρτητος αξιολογητής βεβαιώνει ότι, αν τηρηθούν οι απαραίτητες σύγχρονες τεχνικές προδιαγραφές, το έργο είναι ασφαλές. Αναφέρει μάλιστα ότι υπάρχουν διεθνώς 42 δεξαμενές LΡG με χωρητικότητα αντίστοιχη εκείνης που πρόκειται να δημιουργηθεί στον Αστακό. Αυτή τη μελέτη εξέτασαν στελέχη της ΔΕΠΑ και έκριναν ότι οι προδιαγραφές κατασκευής συμπίπτουν με τις ευρωπαϊκές.
Το Κατάρ επιλέγει το συγκεκριμένο καύσιμο διότι είναι χώρα μαζικής παραγωγής LΡG και μπορεί να το διαθέσει με αποδοτικό τρόπο και με μεγάλη έκπτωση στην τιμή (για dumping ομιλούν στον ενεργειακό χώρο). Υπολογίζεται ότι η μονάδα του Αστακού θα χρειάζεται περίπου 1 εκατομμύριο τόνους LΡG τον χρόνο.
Η έτερη μεγάλη επένδυση που σχεδιάζεται στην περιοχή αφορά τον τερματικό σταθμό επαναεριοποίησης LΝG, χωρητικότητας 2 δισ. κ.μ. Το αέριο αυτό θα μεταφέρεται βόρεια, με αγωγό που θα κατασκευαστεί, και θα συναντά τον αγωγό Τουρκίας- Ελλάδας- Ιταλίας (ΙΤGΙ) στην περιοχή των Ιωαννίνων. Η σύνδεση αυτή θα επιτρέψει την πώληση φυσικού αερίου προερχομένου από το Κατάρ στη Δυτική Ευρώπη.
Η ηλεκτρική ενέργεια που θα παράγεται από τη μονάδα LΡG προβλέπεται να εξάγεται σε ποσοστό 70% στην αγορά της Βόρειας Ιταλίας, μέσω υποβρύχιου καλωδίου που θα συνδέει τον Αστακό με την Πεσκάρα της Ιταλίας. Το υπόλοιπο 30% θα διοχετεύεται στο ελληνικό δίκτυο. Υπάρχουν συζητήσεις με την ιταλική Εdison για να αγοράζει το ρεύμα που θα «φθάνει» στις ιταλικές ακτές, ωστόσο η απαιτούμενη επένδυση είναι μεγάλη και, όπως λέγεται χαρακτηριστικά απ΄ όσους παραμένουν επιφυλακτικοί, «τα “αν” που τίθενται είναι πάρα πολλά».
Δεν απαγορεύεται - έχει «κακή φήμη»
Η χρήση LΡG δεν απαγορεύεται στην ΕΕ αλλά οι ευρωπαϊκές ενεργειακές εταιρείες δεν χρησιμοποιούν το συγκεκριμένο καύσιμο για την παραγωγή ηλεκτρισμού, καθώς έχει δυσκολίες διαχείρισης σε πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις, τη στιγμή που υπάρχουν άλλα καύσιμα κατάλληλα για τη δουλειά αυτή.
Προφανώς η «κακή φήμη» που συνοδεύει το LΡG όσον αφορά την ασφάλεια της διαχείρισής του οφείλεται εν πολλοίς στο τραγικό δυστύχημα που έγινε το 1984 σε δεξαμενές LΡG στο Σαν Χουάν του Μεξικού, που στοίχισε 650 νεκρούς και 6.400 τραυματίες.
Μικρότερης έκτασης ήταν πέρυσι το δυστύχημα στην Τοσκάνη της Ιταλίας, όπου έγινε έκρηξη βυτιοφόρου βαγονιού που μετέφερε LΡG, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 15 άνθρωποι και να καταρρεύσουν γειτονικά κτίρια.
Το βασικό ερώτημα που έκαναν αρκετοί παράγοντες του ενεργειακού χώρου είναι «γιατί, αφού το παραγόμενο ρεύμα κατά 70% προορίζεται για την ιταλική αγορά, δεν γίνεται η μονάδα στην Ιταλία;».
Παραμένουν ωστόσο σε εκκρεμότητα οι περιβαλλοντικές μελέτες στην επένδυση του Αστακού, καθώς προσκρούουν στην ιδιαιτερότητα του LΡG που θα χρησιμοποιηθεί ως πρώτη ύλη. Το LΡG είναι πρωτοεμφανιζόμενο στην Ελλάδα καύσιμο και δεν συνηθίζεται για τέτοια χρήση, κυρίως επειδή θεωρείται περισσότερο επικίνδυνο από τα «ανταγωνιστικά» του, φυσικό αέριο και υγροποιημένο φυσικό αέριο (LΝG).
Το επεσήμανε άλλωστε, μιλώντας προ μηνών στους δημοσιογράφους, και η υπουργός ΠΕΚΑ κυρία Τίνα Μπιρμπίλη: «Είναι ένα καύσιμο εύφλεκτο και έχουν υπάρξει κατά καιρούς ατυχήματα σε διάφορες χώρες, αλλά η ασφάλεια της επένδυσης εξαρτάται από τις προδιαγραφές που θα τεθούν.Γι΄ αυτόν ακριβώς τον λόγο η ΔΕΠΑ έχει παραγγείλει μελέτη από ξένο οίκο ώστε να εξετάσει το θέμα της επικινδυνότητας ή μη. Αν η μελέτη δείξει ότι δεν είναι ασφαλής η επένδυση, προφανώς και δεν θα προχωρήσει» είχε πει.
Το κυβερνητικό επιτελείο γνωρίζει τις ενστάσεις που διατυπώνονται για το θέμα και δεν επιθυμεί να «χρεωθεί» οποιαδήποτε ένσταση αδιαφορίας για την ασφάλεια και το περιβάλλον. «Στη συμφωνία με το κονσόρτσιουμ αναφέρεται ρητώς ότι η ελληνική πλευρά θα θέσει τις τεχνικές προδιαγραφές και θα το κάνει με εξασφάλιση» είχε δηλώσει τον Μάιο ο υφυπουργός Εξωτερικών κ. Σπ. Κουβέλης.
Οι επενδυτές έχουν προσκομίσει μελέτη του ολλανδικού οίκου πιστοποίησης και αξιολόγησης Νorske Veritas, ο οποίος ως ανεξάρτητος αξιολογητής βεβαιώνει ότι, αν τηρηθούν οι απαραίτητες σύγχρονες τεχνικές προδιαγραφές, το έργο είναι ασφαλές. Αναφέρει μάλιστα ότι υπάρχουν διεθνώς 42 δεξαμενές LΡG με χωρητικότητα αντίστοιχη εκείνης που πρόκειται να δημιουργηθεί στον Αστακό. Αυτή τη μελέτη εξέτασαν στελέχη της ΔΕΠΑ και έκριναν ότι οι προδιαγραφές κατασκευής συμπίπτουν με τις ευρωπαϊκές.
Το Κατάρ επιλέγει το συγκεκριμένο καύσιμο διότι είναι χώρα μαζικής παραγωγής LΡG και μπορεί να το διαθέσει με αποδοτικό τρόπο και με μεγάλη έκπτωση στην τιμή (για dumping ομιλούν στον ενεργειακό χώρο). Υπολογίζεται ότι η μονάδα του Αστακού θα χρειάζεται περίπου 1 εκατομμύριο τόνους LΡG τον χρόνο.
Η έτερη μεγάλη επένδυση που σχεδιάζεται στην περιοχή αφορά τον τερματικό σταθμό επαναεριοποίησης LΝG, χωρητικότητας 2 δισ. κ.μ. Το αέριο αυτό θα μεταφέρεται βόρεια, με αγωγό που θα κατασκευαστεί, και θα συναντά τον αγωγό Τουρκίας- Ελλάδας- Ιταλίας (ΙΤGΙ) στην περιοχή των Ιωαννίνων. Η σύνδεση αυτή θα επιτρέψει την πώληση φυσικού αερίου προερχομένου από το Κατάρ στη Δυτική Ευρώπη.
Η ηλεκτρική ενέργεια που θα παράγεται από τη μονάδα LΡG προβλέπεται να εξάγεται σε ποσοστό 70% στην αγορά της Βόρειας Ιταλίας, μέσω υποβρύχιου καλωδίου που θα συνδέει τον Αστακό με την Πεσκάρα της Ιταλίας. Το υπόλοιπο 30% θα διοχετεύεται στο ελληνικό δίκτυο. Υπάρχουν συζητήσεις με την ιταλική Εdison για να αγοράζει το ρεύμα που θα «φθάνει» στις ιταλικές ακτές, ωστόσο η απαιτούμενη επένδυση είναι μεγάλη και, όπως λέγεται χαρακτηριστικά απ΄ όσους παραμένουν επιφυλακτικοί, «τα “αν” που τίθενται είναι πάρα πολλά».
Δεν απαγορεύεται - έχει «κακή φήμη»
Η χρήση LΡG δεν απαγορεύεται στην ΕΕ αλλά οι ευρωπαϊκές ενεργειακές εταιρείες δεν χρησιμοποιούν το συγκεκριμένο καύσιμο για την παραγωγή ηλεκτρισμού, καθώς έχει δυσκολίες διαχείρισης σε πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις, τη στιγμή που υπάρχουν άλλα καύσιμα κατάλληλα για τη δουλειά αυτή.
Προφανώς η «κακή φήμη» που συνοδεύει το LΡG όσον αφορά την ασφάλεια της διαχείρισής του οφείλεται εν πολλοίς στο τραγικό δυστύχημα που έγινε το 1984 σε δεξαμενές LΡG στο Σαν Χουάν του Μεξικού, που στοίχισε 650 νεκρούς και 6.400 τραυματίες.
Μικρότερης έκτασης ήταν πέρυσι το δυστύχημα στην Τοσκάνη της Ιταλίας, όπου έγινε έκρηξη βυτιοφόρου βαγονιού που μετέφερε LΡG, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 15 άνθρωποι και να καταρρεύσουν γειτονικά κτίρια.
Το βασικό ερώτημα που έκαναν αρκετοί παράγοντες του ενεργειακού χώρου είναι «γιατί, αφού το παραγόμενο ρεύμα κατά 70% προορίζεται για την ιταλική αγορά, δεν γίνεται η μονάδα στην Ιταλία;».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου