Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

Μπορεί να μετατραπεί το "Ξενία" Ναυπάκτου σε Πολιτιστικό πολυχώρο;

Του Χαράλαμπου Δ. Χαραλαμπόπουλου
Πέρασαν δύο δημοτικές τετραετίες αφότου ακυρώθηκε ο διαγωνισμός για την ανάθεση της εκμετάλλευσης του «ΞΕΝΙΑ ΕΥΔΟΚΙΑ» στον Παπαϊωαννίδη. Τούτο είχε ως συνέπεια οι θαυμάσιες εγκαταστάσεις του να μεταβληθούν απαραδέκτως σε ερείπια.
Επομένως, όποιες επεμβάσεις κάνει η σημερινή δημοτική αρχή για την διάσωση των κτιρίων και την εξυγίανση του χώρου, δεν μπορούν παρά να επικροτηθούν.
Το ερώτημα όμως παραμένει: Τι θα γίνει με το ΞΕΝΙΑ; Θα λειτουργήσει ως ξενοδοχείο ή ως Πολυχώρος Πολιτισμού, ένα Πολυδύναμο Πολιτιστικό Κέντρο;

Η καταφατική απάντηση στο δεύτερο σκέλος του ερωτήματος προέρχεται από το σκεπτικό ότι η πόλη δεν έχει ανάγκη από ξενοδοχεία τέτοιας μορφής, αλλά από ένα πολιτιστικό κέντρο, όπου θα στεγασθούν πολλές δραστηριότητες (Πβλ. «Απόψεις», εφημ. ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΚΗ 112/Σεπτ.-Οκτ. 2001, σ. 5· 146/Μάιος-Ιούν. 2007, σ. 5).
Όμως νομικά είναι εφικτή η αλλαγή της θέλησης του Δωρητή; Ας δούμε τους όρους του συμβολαίου 3676/11 Ιουλίου 1973(1), όπως τροποποιήθηκε με το 2971/10 Απρ. 1981 όμοιο(2), μεταξύ του δωρητή Γεωργίου Αθανασιάδη-Νόβα, του διαχειριστή ΕΟΤ και του δωρεοδόχου Δήμου Ναυπάκτου.
1)Σελ. 5: «Από της, ως άνω [μετά την παρέλευση 25ετίας], αναλήψεως υπό του Δήμου Ναυπάκτου της διοικήσεως, διαχειρήσεως και εκμεταλλεύσεως των παραδοθησομένων αυτώ υπό του ΕΟΤ εγκαταστάσεων, ο Δήμος θα υποχρεούται να διατηρή τον Τουριστικόν προορισμόν των εγκαταστάσεων, απαγορευομένης οιασδήποτε κατατμήσεως του μεταβιβαζομένου ακινήτου ως και της μετατροπής του σκοπού και της χρήσεως των επ’ αυτού εγκαταστάσεων, να ζητή δε την προηγουμένην έγκρισιν του ΕΟΤ διά την υπ’ αυτού εκτέλεσιν εν τω ακινήτω οιουδήποτε τουριστικού έργου, ευθυνόμενος έναντι του ΕΟΤ διά την από πάσης πλευράς άψογον λειτουργίαν, την διαρκή συντήρησιν απασών των εγκαταστάσεων και την περιοδικώς αναγκαίαν εκάστοτε ανανέωσιν του, εν γένει εξοπλισμού αυτών [...]»
2)Σελ. 5α, 6: 5) «Ρητώς, ωσαύτως, συνομολογείται ότι εν περιπτώσει παραβάσεως όρου τινός του παρόντος υπό του ειρημένου δωρεοδόχου Δήμου ή χρησιμοποιήσεως υπ’ αυτού του ενταύθα δωρουμένου τμήματος του περιβολίου δι’ άλλην χρήσιν πλην της διά του παρόντος συμφωνουμένης, ως και, τυχόν, εκποιήσεως υπ’ αυτού του συνόλου ή και μέρους μόνον του δωρουμένου τμήματος του περιβολίου τούτου προς οιονδήποτε, το παρόν θα θεωρήται άκυρον και μην ον, της προκειμένης δωρεάς διαλυομένης αυτοδικαίως και της κυριότητος του δωρουμένου τμήματος του περιβολίου μετά των λοιπών δικαιωμάτων του Δήμου επί των εγκαταστάσεων, περιερχομένων αμέσως και αυτοδικαίως εις τον ΕΟΤ, προς ον ΕΟΤ και μεταβιβάζει ο δωρητής εις την περίπτωσιν ταύτην, πάντα τα δικαιώματα αυτού, δυνάμενον να εγείρη την σχετικήν αναγνωριστικήν περί της τοιαύτης ακυρότητος του παρόντος αγωγήν, ως και πάσαν τοιαύτην διεκδικητικήν, περί νομής κλπ. προς προστασίαν και ικανοποίησιν των τοιούτων δικαιωμάτων αυτού. Εν περιπτώσει τέλος παραβάσεως και υπό του ΕΟΤ, εις ον ήθελε περιέλθει η κυριότης του περιβολίου λόγω της μη τηρήσεως υπό του Δήμου των διά του παρόντος αναλαμβανομένων υποχρεώσεων τινός, των, ως άνω, αναγραφομένων όρων και περιορισμών η κυριότης και πάντα τα λοιπά δικαιώμαυα επί του δωρουμένου τμήματος του περιβολίου θα περιέρχωνται αμέσως και αυτοδικαίως, δυνάμει του παρόντος εις το Δημόσιον, – όπερ ωσαύτως υποχρεούται όπως διατηρήση τούτο ενιαίον άνευ δικαιώματος κατατμήσεως και χρησιμοποιήση τούτο εξ ολοκλήρου διά ευαγή γενικόν σκοπόν».
Άρα λοιπόν, ο Δωρητής επιθυμεί το ακίνητο να λειτουργεί ως ξενοδοχείο. Εάν τούτο δεν καταστεί δυνατόν να περιέρχεται στον ΕΟΤ «δυνάμενον να εγείρη την σχετικήν αναγνωριστικήν ... αγωγήν ...». Επίσης, εάν ο ΕΟΤ δεν το λειτουργήσει ως ξενοδοχείο να περιέρχεται στο Δημόσιο που θα χρησιμοποιήσει τον ενιαίο και ακατάτμητο χώρο «διά ευαγή γενικόν σκοπόν».
Δεν γνωρίζω, εάν ο ΕΟΤ με την παράδοση των εγκαταστάσεων έχει παραιτηθεί από τα δικαιώματά του που προκύπτουν από το συμβόλαιο. Από την ανακοινωθείσα πολιτική του να μην ασχολείται πια με ξενοδοχειακές εκμεταλλεύσεις, συμπεραίνεται ότι παραιτήθηκε σιωπηρά ή ρητά από τα δικαιώματα αυτά. 
Επομένως απομένει το Δημόσιο (και με επιφύλαξη ο ΕΟΤ, που δεν παύει και αυτός να είναι δημόσιο), το οποίο είναι ο κύριος συνομιλητής του Δήμου.
Η πρόταση για προσφυγή στο δικαστήριο για την αλλαγή της θέλησης του δωρητή δεν μπορεί να έχει αποτελέσματα, χωρίς την σύμφωνη γνώμη του δημοσίου, το οποίο έχει δικαίωμα παρέμβασης για την εφαρμογή του συμβολαίου.
Το δωρητήριο συμβόλαιο προβλέπει τις ενέργειες για όλα τα στάδια και δεν μπορεί να τροποποιηθεί χωρίς τη θέληση των συμβαλλομένων.
Το «κλειδί» είναι το δημόσιο, το οποίο παραιτούμενο υπέρ του δήμου, απαλλάσσεται της υποχρέωσής του να χρησιμοποιήσει το ΞΕΝΙΑ «διά ευαγή γενικόν σκοπόν», ο οποίος για να πραγματοποιηθεί χρειάζεται να δαπανήσει και τα ανάλογα χρήματα τα οποία λόγω της κρίσης δεν υπάρχουν.
Ευαγής γενικός σκοπός, κατά την έννοια που τον θέτει ο Δωρητής, είναι και η μετατροπή των κτιρίων σε Πολιτιστικό πολυχώρο, ο οποίος θα λειτουργήσει υπέρ του Δήμου και γενικότερα των πολιτών.

Δεν υπάρχουν σχόλια: