Λέον Τρότσκι (7 Νοεμβρίου[παλιό ημερολόγιο 26 Οκτωβρίου] 1879 - 21 Αυγούστου 1940) Ο Λεόν Νταβίντοβιτς Τρότσκι γεννήθηκε το 1879 στο χωριό Γιανόφκα της Ουκρανίας. Το 1897 ίδρυσε στο Νικολάγιεφ (Νότια Ουκρανία) την πρώτη επαναστατική του οργάνωση, την Εργατική Ένωση της Νότιας Ρωσίας. Το 1898 συλλαμβάνεται και ύστερα από δυο σχεδόν χρόνια κράτησής του σε διάφορες φυλακές της Ρωσίας εξορίζεται στη... Σιβηρία. Στη φυλακή παντρεύεται το 1899 τη συντρόφισσά του Αλεξάνδρα Σοκολόφσκαγια με την οποία θα κάνει δυο κόρες τη Ζινάιντα που γεννήθηκε το 1900 και τη Νίνα που γεννήθηκε το 1902. Τον ίδιο χρόνο ο Τρότσκι δραπετεύει από τη Σιβηρία και καταλήγει στο Λονδίνο, ύστερα από μια περιπλάνηση σε Βιένη-Ζυρίχη-Παρίσι. Εδώ ο Λεόν Τρότσκι θα συναντήσει για πρώτη φορά τον Λένιν, τον Οκτώβρη του 1902. Όμως, στο Δεύτερο Συνέδριο του Κόμματος, Ιούλη-Αύγουστο του 1903, ο Τρότσκι έρχεται σε σύγκρουση με τον Λένιν πάνω στο θέμα του καταστατικού και γενικότερα στα οργανωτικά ζητήματα. (Αργότερα, ο Τρότσκι θα αναγνωρίσει την ορθότητα των απόψεων του Λένιν στα αμφισβητούμενα τότε ζητήματα). Τον ίδιο χρόνο ο Τρότσκι παντρεύεται την Ναταλία Σέντοβα που θα μείνει μαζί του μέχρι τη δολοφονία του.
Το 1905, ο Λεόν Τρότσκι, επιστρέφει στη Ρωσία και παίρνει δραστήρια μέρος στην πρώτη Ρωσική Επανάσταση. Εκλέγεται πρόεδρος του Σοβιέτ της Πετρούπολης. Με την καταστολή της Επανάστασης, συλλαμβάνεται το 1906. Στη φυλακή γράφει την μπροσούρα «Αποτελέσματα και Προοπτικές» –είναι η πρώτη διατύπωση της Διαρκούς Επανάστασης. Τον ίδιο χρόνο γεννιέται ο μεγαλύτερος γιος του, ο Λεόν Σεντόφ.
Το 1907 καταδικάζεται και εξορίζεται στη Σιβηρία. Κατορθώνει όμως και πάλι να δραπετεύσει. Αρχικά πηγαίνει στο Λονδίνο και μετά στη Βιένη όπου και θα μείνει μέχρι το 1914.
Το 1908 γεννιέται ο μικρότερος γιος του, ο Σεργκέι.
Το 1912-1913 ο Λεόν Τρότσκι εργάζεται σαν πολεμικός ανταποκριτής της εφημερίδας «Κιέβσκαγια Μισλ» στους δυο βαλκανικούς πολέμους.
Με το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, το 1914, αναχωρεί από τη Βιένη για τη Ζυρίχη και μετά για το Παρίσι.
Το 1915-1916 συνεργάζεται με την παρισινή εφημερίδα «Νάσε Σλόβο» και παίρνει μέρος στις Συνδιασκέψεις του Τσίμερβαλντ και του Κίνταλ που καταδικάζουν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Για την αντιπολεμική του αυτή δραστηριότητα απελάθηκε αμέσως από τη Γαλλία στην Ισπανία, κι από την Ισπανία στις Ενωμένες Πολιτείες. Στη Νέα Υόρκη συνεργάζεται με την εφημερίδα «Νόβι Μιρ».
Το 1917, ο Λεόν Τρότσκι επιστρέφει στη Ρωσία, και στο τέλος του Ιούλη του ίδιου χρόνου, με το 6ο (Ενωτικό) Συνέδριο του Κόμματος, ο Τρότσκι και η οργάνωσή του, Μεζραγιόντζι (Διακτιδική) –με 4.000 αγωνιστές στην Πετρούπολη και 1000 στη στρατιωτική οργάνωση– γίνονται δεκτοί στους κόλπους του Μπολσεβίκικου Κόμματος. Ο ίδιος εκλέγεται μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής.
Τον Οκτώβρη συμμετέχει αποφασιστικά στην Επανάσταση ως Πρόεδρος της Επαναστατικής Στρατιωτικής Επιτροπής των Σοβιέτ, που ηγήθηκε της εξέγερσης. Και τον Νοέμβρη ορίζεται Επίτροπος Εξωτερικών.
Στα 1918-1920, ο Λεόν Τρότσκι, ως πρόεδρος του Στρατιωτικού Επαναστατικού Συμβουλίου της Σοβιετικής Ρωσίας συγκροτεί εκ του μηδενός τον Κόκκινο Στρατό και ηγείται στην πάλη ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση και την ντόπια αντίδραση, εδραιώνοντας τη νίκη των Σοβιέτ.
Από το 1919 μέχρι το 1922 ο Λένιν και το Μπολσεβίκικο Κόμμα θεμελιώνουν την Τρίτη Κομμουνιστική Διεθνή. Στα τέσσερα αυτά πρώτα συνέδρια της Διεθνούς, ο Τρότσκι συμμετέχει δραστήρια στο πλευρό του Λένιν και επεξεργάζονται από κοινού τα ιδρυτικά και προγραμματικά της ντοκουμέντα.
Το 1923, ο Λεόν Τρότσκι αρχίζει την πάλη του ενάντια στη γραφειοκρατικοποίηση του Κόμματος και του σοβιετικού κράτους. Τον ίδιο χρόνο κάνουν την εμφάνισή τους τα πρώτα κείμενα της κατοπινής Αριστερής Αντιπολίτευσης.
Το 1924 είναι η χρονιά σταθμός στην παγκόσμια ιστορία. Πεθαίνει ο ηγέτης της Οκτωβριανής Επανάστασης Βλαντίμιρ Ιλίτς Λένιν, ενώ ο Στάλιν και η γραφειοκρατία εδραιώνονται στο μηχανισμό του Κόμματος και του σοβιετικού κράτους.
Το 1925 ο Τρότσκι καθαιρείται από πρόεδρος του Επαναστατικού Πολεμικού Συμβουλίου και διορίζεται επικεφαλής της κεντρικής επιτροπής εκχωρήσεων. Ταυτόχρονα, του ανατέθηκε η διεύθυνση της ηλεκτροτεχνικής υπηρεσίας και ονομάστηκε πρόεδρος της επιστημονικής και τεχνικής διεύθυνσης στη βιομηχανία.
Το 1926 πηγαίνει για θεραπεία στο Βερολίνο, ενώ ο Στάλιν τον απομακρύνει από το Πολιτικό Γραφείο του Κόμματος.
Το 1927 είναι μια πολύ δύσκολη χρονιά για τον Λεόν Τρότσκι: καθαιρείται από την Εκτελεστική Επιτροπή της Κομμουνιστικής Διεθνούς, απομακρύνεται από την Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος και, τελικά, διαγράφεται από μέλος του Κόμματος.
Στις αρχές του 1928 εξορίζεται στην πρωτεύουσα του Καζαχστάν, στην Άλμα-Άτα, ενώ τον ίδιο χρόνο πεθαίνει στη Μόσχα από φυματίωση η μικρή του κόρη, η Νίνα.
Το 1929 ο Στάλιν τον απελαύνει στην Τουρκία, κι έτσι αρχίζει το μεγάλο ταξίδι σ’ έναν «πλανήτη χωρίς διαβατήριο». Τον ίδιο χρόνο αρχίζει να εκδίδει το «Δελτίο της Αριστερής Αντιπολίτευσης».
Στην Πρίγκιπο θα μείνει μέχρι το 1933. Απομονωμένος στο νησί αυτό της Θάλασσας του Μαρμαρά δεν μπορεί να συμμετάσχει ενεργά στη διεθνή πολιτική, γράφει, όμως, μια σειρά από βιβλία και άρθρα όπου αναλύει το πολιτικό γίγνεσθαι του καιρού του. Είναι τότε που γράφει κι αυτήν εδώ την μπροσούρα.
Στο μεταξύ, το Φλεβάρη του 1932 αφαιρείται από τον Τρότσκι, τη γυναίκα του και το γιο του, Λεόν Σεντόφ, η σοβιετική υπηκοότητα. Τον Νοέμβρη του ίδιου χρόνου, κάτω από την πίεση των φίλων και συντρόφων του, οι τουρκικές αρχές του δίνουν άδεια για ένα ταξίδι στην Κοπεγχάγη, όπου και δίνει μια διάλεξη για την Οκτωβριανή Επανάσταση.
Το 1933 αυτοκτονεί στο Βερολίνο η μεγάλη του κόρη, η Ζινάιντα Βολκόφ, καθώς δεν της δίνουν οι ρωσικές αρχές βίζα να επιστρέψει στα παιδιά της στη Ρωσία. Την ίδια χρονιά ο Τρότσκι μαζί με τη γυναίκα του κατορθώνουν να πάρουν θεώρηση του διαβατηρίου τους για τη Γαλλία που ύστερα από λίγο η φιλοξενία αυτή μετατράπηκε σε «διαμονή υπό επιτήρηση».
Τον Ιούνη του 1935 ο Τρότσκι πηγαίνει στη Νορβηγία, όταν το Νορβηγικό Εργατικό Κόμμα κερδίζει τις εκλογές και του παραχωρεί πολιτικό άσυλο –αλλά οι πρώην σύντροφοί του στην Κομμουνιστική Διεθνή θα τον φυλακίσουν στο σπίτι του ύστερα από λίγο, κάτω από τις πιέσεις της σταλινικής κλίκας. Τον ίδιο χρόνο η πρώτη γυναίκα του Τρότσκι, η Αλεξάνδρα Σοκολόφσκαγια –η γυναίκα που τον έκανε κομμουνιστή– εξορίζεται στη Σιβηρία όπου και θα εξαφανιστεί μαζί με τα εγγόνια της.
Το 1936 συλλαμβάνονται και εκτελούνται τα ανίψια του Τρότσκι, Αλεξάντερ και Γιούρι, ενώ στο Παρίσι πράκτορες της Νι Κα Βε Ντε κλέβουν ένα μέρος από τα αρχεία του Τρότσκι που βρισκόταν κατατεθειμένα στο Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών Νικολάγιεβσκι.
Το 1937, στον Τρότσκι προσφέρεται φιλοξενία από την Επαναστατική Κυβέρνηση του Μεξικού, αλλά την ίδια χρονιά ο Στάλιν εκτελεί το μικρό του γιο Σεργκέι και τον ανιψιό του Μπορίς.
Το 1938 δολοφονείται στο Παρίσι ο μεγάλος του γιος Λεόν Σεντόφ, ενώ στη Μόσχα εκτελείται ο μεγαλύτερος αδελφός του Τρότσκι, Αλέξανδρος.
Κόντρα σ’ αυτά τα εγκλήματα, που αναπτύσσονται σε πραγματικό πογκρόμ ενάντια στα στελέχη και τους οπαδούς της Αριστερής Αντιπολίτευσης σ’ όλο τον κόσμο, συνέρχεται στο Παρίσι τον ίδιο χρόνο το Ιδρυτικό Συνέδριο της Τέταρτης Διεθνούς.
Το 1939, σε μια σειρά άρθρα ο Λεόν Τρότσκι καλεί σε πάλη ενάντια στον Πόλεμο και προβλέπει τις επιπτώσεις που θα έχει στην πορεία της ανθρώπινης κοινωνίας τις επόμενες δεκαετίες.
Η Συνδιάσκεψη Έκτακτης Ανάγκης της Διεθνούς θα συνέρθει, το Μάη του 1940 στις ΕΠΑ, για να υιοθετήσει το Μανιφέστο που έγραψε ο Λεόν Τρότσκι ενάντια στο επερχόμενο ιμπεριαλιστικό σφαγείο: «Η Προλεταριακή Επανάσταση και ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος».
Στις 24 του Μάη 1940 γίνεται από τους σταλινικούς δολοφόνους, με επικεφαλής τον ζωγράφο Νταβίντ Σικουέιρος, η πρώτη ανεπιτυχής απόπειρα δολοφονίας ενάντια στον Τρότσκι. Στις 20 του Αυγούστου 1940 γίνεται μια δεύτερη απόπειρα και ο Τρότσκι δέχτηκε ένα θανατηφόρο πλήγμα στο κεφάλι από τον Ζακ Μορνάρ ή Ραμόν Μερκαντέρ, έναν πράκτορα της Γκε Πε Ου. Την επόμενη μέρα ο Λεόν Τρότσκι άφησε την τελευταία του πνοή σ’ ένα Νοσοκομείο του Μεξικού.
το κείμενο το βρήκαμε στον ΕΡΕΥΝΗΤΗ ΤΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου