Η ιστορία έχει καταγράψει ως έναν από τους μεγαλύτερους Ρωμαίους Αυτοκράτορες τον Αύγουστο Οκταβιανό (63 π.χ.– 14 μ.χ ).
Η ζωή του είναι γεμάτη μάχες για την κατάκτηση της εξουσίας, η πολιτική του ιδιοφυία ήταν εκπληκτική, οι τίτλοι που του αποδόθηκαν είναι εντυπωσιακοί.
Έγινε Ύπατος, Αύγουστος, Πατέρας της Πατρίδας, αρνήθηκε τον τίτλο του Δικτάτορα.
Ο μέγιστος των τίτλων του Οκταβιανού ήταν εκείνος του Δημάρχου !!
Ο Δήμαρχος ήταν «ιερό και απαραβίαστο» πρόσωπο, ανώτερος από κάθε άλλο κρατικό λειτουργό..
Από τότε έχουν περάσει 2000 χρόνια, εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη έχουν γίνει δήμαρχοι, εκατομμύρια άνθρωποι έχουν φιλοδοξήσει να προσφέρουν τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους, να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής των συμπολιτών τους, ν’ αφήσουν έργο στις... επόμενες γενιές.
Ο Δήμαρχος της Ρώμης, του Λονδίνου, του Παρισιού, ακόμη και των Τιράνων αναγνωρίζεται απ’ όλους ως ο Τοπικός Κυβερνήτης.
Οι συγκοινωνίες, η εκπαίδευση, ο Πολιτισμός, ο πολεοδομικός σχεδιασμός, τα απορρίμματα, το πράσινο και τόσα άλλα αντιμετωπίζονται από αυτούς με επιτυχία γιατί είναι αφοσιωμένοι στην αποστολή τους.
Πόσοι αλήθεια από τους Δημάρχους μας έχουν συνειδητοποιήσει το βάρος του τίτλου που φέρουν, πόσοι πιστεύουν ότι ο Δήμαρχος είναι μεν ο πρώτος Πολίτης της Πόλης, αλλά ταυτόχρονα είναι και ο πρώτος Υπηρέτης των συμπολιτών του ;
Στις μέρες μας (δυστυχώς) πολλοί έχουν τη γνώμη ότι η κατάκτηση του αξιώματος στην Τ.Α θα τους χρησιμεύσει ως ένα καλό διαβατήριο, ως ένα εφαλτήριο που θα τους ανυψώσει κοινωνικά, θα τους αποκαταστήσει επαγγελματικά, θα τους λύσει οικονομικά προβλήματα.
Προσωπικότητες όπως ο Αντώνης Τρίτσης, ο Δημήτρης Μπέης, ο Σταύρος Μπένος κ.α. που πήραν στους ώμους τους τις Πόλεις τους, δημιούργησαν το ισχυρό Αυτοδιοικητικό Κίνημα, που ενέπνευσαν τη συμμετοχή, που ξεσήκωσαν τις τοπικές κοινωνίες, είναι απαραίτητο να ξαναβρεθούν.
Η Τ.Α έχει ανάγκη από ανθρώπους που θα συνομιλήσουν σαν ίσοι προς ίσους με την Κεντρική Διοίκηση, θα διεκδικήσουν και θα πάρουν τις ουσιαστικές αρμοδιότητες και τους ανάλογους πόρους.
Η Τ.Α έχει ανάγκη από ανθρώπους που δεν αρκούνται στον μίζερο και φαύλο κύκλο της (κακής συνήθως) διαχείρισης. Ανθρώπους που με τις πρωτοβουλίες τους θα γίνουν σημεία αναφοράς, πρόσωπα «ιερά και απαραβίαστα», θα γίνουν δηλαδή Δήμαρχοι και δεν θα ξεχαστούν απ’ όλους γιατί αρκέστηκαν στον τίτλο του δημάρχου…
Η ζωή του είναι γεμάτη μάχες για την κατάκτηση της εξουσίας, η πολιτική του ιδιοφυία ήταν εκπληκτική, οι τίτλοι που του αποδόθηκαν είναι εντυπωσιακοί.
Έγινε Ύπατος, Αύγουστος, Πατέρας της Πατρίδας, αρνήθηκε τον τίτλο του Δικτάτορα.
Ο μέγιστος των τίτλων του Οκταβιανού ήταν εκείνος του Δημάρχου !!
Ο Δήμαρχος ήταν «ιερό και απαραβίαστο» πρόσωπο, ανώτερος από κάθε άλλο κρατικό λειτουργό..
Από τότε έχουν περάσει 2000 χρόνια, εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη έχουν γίνει δήμαρχοι, εκατομμύρια άνθρωποι έχουν φιλοδοξήσει να προσφέρουν τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους, να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής των συμπολιτών τους, ν’ αφήσουν έργο στις... επόμενες γενιές.
Ο Δήμαρχος της Ρώμης, του Λονδίνου, του Παρισιού, ακόμη και των Τιράνων αναγνωρίζεται απ’ όλους ως ο Τοπικός Κυβερνήτης.
Οι συγκοινωνίες, η εκπαίδευση, ο Πολιτισμός, ο πολεοδομικός σχεδιασμός, τα απορρίμματα, το πράσινο και τόσα άλλα αντιμετωπίζονται από αυτούς με επιτυχία γιατί είναι αφοσιωμένοι στην αποστολή τους.
Πόσοι αλήθεια από τους Δημάρχους μας έχουν συνειδητοποιήσει το βάρος του τίτλου που φέρουν, πόσοι πιστεύουν ότι ο Δήμαρχος είναι μεν ο πρώτος Πολίτης της Πόλης, αλλά ταυτόχρονα είναι και ο πρώτος Υπηρέτης των συμπολιτών του ;
Στις μέρες μας (δυστυχώς) πολλοί έχουν τη γνώμη ότι η κατάκτηση του αξιώματος στην Τ.Α θα τους χρησιμεύσει ως ένα καλό διαβατήριο, ως ένα εφαλτήριο που θα τους ανυψώσει κοινωνικά, θα τους αποκαταστήσει επαγγελματικά, θα τους λύσει οικονομικά προβλήματα.
Προσωπικότητες όπως ο Αντώνης Τρίτσης, ο Δημήτρης Μπέης, ο Σταύρος Μπένος κ.α. που πήραν στους ώμους τους τις Πόλεις τους, δημιούργησαν το ισχυρό Αυτοδιοικητικό Κίνημα, που ενέπνευσαν τη συμμετοχή, που ξεσήκωσαν τις τοπικές κοινωνίες, είναι απαραίτητο να ξαναβρεθούν.
Η Τ.Α έχει ανάγκη από ανθρώπους που θα συνομιλήσουν σαν ίσοι προς ίσους με την Κεντρική Διοίκηση, θα διεκδικήσουν και θα πάρουν τις ουσιαστικές αρμοδιότητες και τους ανάλογους πόρους.
Η Τ.Α έχει ανάγκη από ανθρώπους που δεν αρκούνται στον μίζερο και φαύλο κύκλο της (κακής συνήθως) διαχείρισης. Ανθρώπους που με τις πρωτοβουλίες τους θα γίνουν σημεία αναφοράς, πρόσωπα «ιερά και απαραβίαστα», θα γίνουν δηλαδή Δήμαρχοι και δεν θα ξεχαστούν απ’ όλους γιατί αρκέστηκαν στον τίτλο του δημάρχου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου